(34) 10 - Nowy lokator

Kolejny dzień w LA zaczął się słonecznie. Caroline poszła do szkoły, a Ross i Ansel w spokoju, nieprzyłapani wstali i zjedli śniadanie. Zdążyli zrobić porządki, gdy do ich drzwi zapukała Maia. Ross wpuścił ją do środka i przyprowadził do Ansela.

- Maia z nami zamieszka. – oznajmił Ross.

- Co!? – krzyknął zdziwiony Ansel.

- M a i a  z  n a m i  z a m i e s z k a. – przeliterował blondyn.

- Co!? – powtórzył Elgort. – Myślałem, że po śmierci Laury nie umówisz się już z żadną… - dodał.

- To Laura nie żyje? – spytała Maia.                                                               

- Już 13 lat. – na samo wspomnienie pojedyncza łza spłynęła po policzku Rossa.

- Przykro mi. – przytuliła Rossa.

„Na pewno nie jest jej przykro…” pomyślał Ansel.

Popołudniu do domu, ze szkoły wróciła Caroline.

- Kto to jest? – spytała szeptem Ansela wskazując na Maię.

- Maia. Będzie z nami mieszkać.

- Co? – spytała zdziwiona.

- Ja też byłem w szoku i myślałem, że to żart, ale przecież dziś nie jest Prima Aprilis.

- Pomożesz mi pozbyć się jej z naszego domu? – zapytała z nadzieją Caroline.

- Oczywiście, że tak. – objął ją ramieniem i przyprowadził do kuchni.

- O, Caroline! Dobrze, że jesteś. – Ross pociągnął dziewczynę ze sobą w stronę Mai. – Poznajcie się. To moja córka Caroline, to moja przyjaciółka Maia, która z nami mieszka.

- Miło mi Cię poznać. – powiedziała Maia z udawanym uśmiechem.

- Jak mam się do niej zwracać? – zapytała Caroline.

- Jak myślisz Maia? – spytał Ross.

- Może mówić po imieniu. – odpowiedziała.

„Caroline”

Dopiero co ją poznałam, a mam już jej dość. Jeśli ojciec myślał, że zastąpi mi mamusię Lau to się pomylił. Pozbędę się tego babska z naszego domu, a wujek Ansel mi w tym pomoże.

Dziś jedzenie obiadu szło mi bardzo opornie. W jej towarzystwie nic mi nie smakuje. Wujek Ansel także męczył się z jedzeniem.

- Nie smakuje Wam obiad przygotowany przeze mnie? – spytała Maia.

- I to bardzo. – odpowiedziałam, a tata spiorunował mnie wzrokiem.

- Przepraszam Cię za nią. Bardzo tęskni za matką i bardzo nie lubi obcych kobiet w swoim domu. – tata Ross starał się załagodzić sytuację.

- Ross nie okłamuj jej. To jedzenie rzeczywiście jest ohydne. – powiedział wuj, za co oberwał z łokcia w bok. – A to za co było? – spytał. Tata tylko na niego spojrzał i wrócił do rozmowy z Maią.

„Ansel”

Ross chyba naprawdę się zakochał. Biedak. Widać, że ona to taka damulka ą, ę i, że nie kocha Rossa… Że chce jego kasy. Ale cóż ja na to zaradzę… Nic. Rosser i tak mnie nie posłucha. To nie jest ten sam chłopak, w którym się zakochałem…

--------------------------

Witajcie serdecznie!

Od teraz akcja zacznie się rozkręcać jeszcze bardziej co wiąże się z pomysłami Ansela i Caroline na pozbycie się Mai.

Nie wierzę, że dziś jest koniec roku... Minęło tyle czasu od pierwszego rozdziału... Całe 8 miesięcy... A to dopiero połowa tej historii ;)

Z okazji zbliżającego się Nowego Roku życzę Wam wszystkiego co najlepsze i co sobie wymarzycie! Trzymam też kciuki za Wasze 'Noworoczne Postanowienia' ;)

Pozdrawiam i do napisania już w Nowym Roku 2016!