7 - Lau zabiłem Ansela

„Ross”

Lekarze stwierdzili zgon. Dali mi jakiś świstek, najprawdopodobniej akt zgonu i złożyli kondolencje. Zabrali ciało i kazali nam przyjechać do prosektorium z rzeczami dla Ansela do trumny. Gdy odjechali przebrałem się na czarno i poszedłem do Laury. Zapukałem do drzwi i od razu mi otworzono. Vanessa wpuściła mnie do domu.

-  Jest Laura? - spytałem.

- Tak. Jest u siebie. - odpowiedziała mi Van.

- Dzięki. - rzuciłem krótko i skierowałem się do pokoju Laury.

- Hej Ross. - powiedziała po czym odłożyła na stolik tableta i wstała. Podeszła do mnie i cmoknęła mnie w policzek. - Rossy, co jest? Czemu mi nie odpowiadasz? Czemu stoisz i nic nie mówisz? - pytała, a ja nadal milczałem.

„Laura”

Ross zachowuje się dziś dziwnie.

- Rossy... - powiedziałam czule. - Powiedz co się stało, że tak milczysz... Mi możesz ufać...

- Lau ja nie wiem co powiedzieć... - powiedział przez łzy. Szczerze mówiąc nawet nie wiem kiedy się rozpłakał.

- Co takiego się stało? - nie dawałam za wygraną. Muszę wiedzieć co jest mojemu byłemu chłopakowi i teraźniejszemu najlepszemu przyjacielowi.

- Lau ja... Ja... - jąkał się jak nigdy. - Lau zabiłem Ansela! - krzyknął i rzucił mi się w ramiona. Wtedy rozpłakał się jeszcze bardziej.

- Cichutko Rossy... Już dobrze... - głaskałam go po głowie i uspokajałam.

- Ja go otrułem Lau... I to z miłości do Ciebie... - łkał tak głośno, że Vanessa przyszła sprawdzić co się dzieje.

- Wszystko okay? - spytała.

- Nic nie jest okay! - krzyknął Ross.

- Zostaw nas samych Van. Ja go uspokoję i przyprowadzę go do kuchni na obiad.

- Dobrze. To ja idę coś ugotować i będę na Was czekać. - oznajmiła i wyszła. Ja zostałam sama z Rossem.

- Opowiedz mi na spokojnie co się wydarzyło... - zachęcałam Rossa.

- To było tak... - zaczął mówić. Przez to, że jednocześnie mówił i płakał ciężko było go zrozumieć. Wywnioskowałam tylko tyle, że otruł Ansela, bo mnie kocha i chce być ze mną.

- Już dobrze Ross. Nie martw się. Nie wydam Cię policji, bo też Cię kocham.

- Możemy spróbować jeszcze raz? - spytał i zrobił szczenięce oczka.

- Oczywiście. - pocałowałam go namiętnie. - Może odprowadzę Cię do domu.

- Bardzo chętnie położyłbym się w swoim łóżku... - mruknął zmęczony.

-------------------------------

Hejka!
Ten tydzień był taki sobie.
W mojej szkole były wystawiane oceny i uważam, że niektóre z nich są niesprawiedliwe :(
Ale takie jest życie...
Jedziecie na koncert R5 w Warszawie?
Ja osobiście po zobaczeniu cen zwątpiłam czy chcę jechać. Moja mama mówi o dodatku Meet & Great: "Jak stracić 560 zł w niecałą minutę" ;)
Pozdrawiam i do napisania <3